Ayacucho ambassadeurs zijn weer thuis!

Na een uitstekende vlucht, die drie kwartier korter duurde dan gepland (vanwege sterke straalstroming), zijn we allemaal weer veilig en wel in NL en B aangekomen. Vol van verhalen, foto's en filmpjes. Het thuisfront zal er even aan moeten wennen dat we soms Spaanse woorden in onze zinnen verhaspelen. En misschien zelfs een woordje Quechua... Bij een aantal van ons speelt de buik weer op; Vivian was met hulp van een Peruaanse wonderdokter gelukkig weer op tijd op de been.

De laatste dag in Lima brachten wij een bezoek aan de Belgische ambassade, waar ook een Nederlandse gezant aanwezig was. Beiden vertelden over het werk van hun ambassades in Peru. Dat Peru inmiddels niet meer op de lijst van belangrijke hulplanden staat (te rijk), bracht mij tot het citeren van Lyn Verelst -de huidige voorzitter van Solid die ik voor ons vertrek mocht interviewen- dat je "in water van gemiddeld één meter diep kunt verdrinken". M.a.w.: een land als geheel kan voldoende 'well-to-do' zijn, maar als je de regionale verschillen in ogenschouw neemt, bestaan op lokaal niveau nog schrijnend arme regio's, met een veelheid aan lokale problemen en behoeften. Haar vergelijking zal mij altijd bij blijven. De Nederlandse gezant schoot in de verdediging met de opmerking dat zij ook maar uitvoerenden zijn van het nationale beleid..

Vóór de ontvangst in de ambasade brachten wij een kort bezoek aan de kust van Lima; de binnenstad was ons qua drukte net iets teveel, na onze inspannende afgelopen 11 dagen. Misschien wel een verkeerde beslissing, want de kust bestond uit een smal strand met een snelweg erlangs en op de verhoogde kust torenflats met shoppingmalls; ik denk dat de oude binnenstad toch een interessantere keuze was geweest. Tijdens de lunch in een trendy restaurant vol met zakenlieden hebben we nog kennisgemaakt met een beroemd Peruaans gerecht: Ceviche, rauwe vis in citroensap, heerlijk fris!

Inmiddels kregen we verontruste berichten van het thuisfront over grote overstromingen bij Lima, door de zware regenval van de afgelopen dagen. En inderdaad: op het vliegveld zagen wij steeds herhalende TV-beelden van meegesleurde auto's en instortende bruggen, maar deze catastrofe is gelukkig volledig aan ons voorbij gegaan. Natuurlijk hebben wij veel regen meegemaakt in het hoogland van Ayacucho, maar daar weet de regen zich nog een weg te banen, af en toe resulterend in kleine 'landslides'  met steenmassa's op de weg. Maar hier konden wij steeds omheen rijden. Met alleen pikhouwelen, scheppen en kruiwagens waren werklieden al bezig deze barrieres op te ruimen. Maar in de dichtbevolkte en volgebouwde steden heeft het van alle kanten samenkomende water geen uitwijkmogelijkheid, met dus de woestkolkende watermassa's en overstromingen tot gevolg die in het nieuws waren. Toen wij in Lima aankwamen was het echter inmiddels 30° onder een nagenoeg strakblauwe lucht.

Rest ons jullie -de lezers van het Ayacucho reisblog- hartelijk te bedanken voor jullie enthousiaste reacties en aanmoedigingen tijdens onze reis. Dergelijke uitingen inspireerden altijd weer om meer te publiceren! En hopelijk inspireert het anderen om zich volgend jaar op te geven, voor de Ayacucho-inleefreis 2018. Je zal er geen spijt van krijgen!

Tot slot natuurlijk een geweldig dankwoord aan AS Adventure, Bever en Solid, die deze reis gezamelijk mogelijk maakten. Claudia, Veerle, Greet, Inge en Lyn, namens Sarah, Hanne, Ilse, Petra, Marijke, Marieke, Ria, Vivian en Frank.... Het was TOP! Wij zijn een bijzondere, spirituele ervaring rijker!

(por última vez) Pancho, 19 maart.